امام صادق(ع) فرمود: دوست ندارم جوانی را از شما مسلمانان ببینم، مگر آنکه روز او به یکی از دو حالت آغاز شود. یا تحصیل‌کرده و عالم باشد، یا متعلم و دانشجو. اگر هیچ یک از این دو حالت در وی نباشد و با نادانی به سر برد در ادای وظیفه کوتاهی نموده است. مسامحه در ادای وظیفه تضییع حق جوانی است. تضییع جوانی به گناهکاری منجر می‌شود و اگر مرتکب گناه شود، به خداوندی که پیامبر اکرم(ص) را به نوبت فرستاده قسم، که در عذاب الهی مسکن خواهد گزید.(1)
معاذ ‌بن جبل انصاری یکی از صحابه معروف رسول اکرم(ص) است. او دارای عقل رسا، هوش سرشار، صورت زیبا، جود و سخاوت، حسن ادب و اخلاق بود. روزی که قبول اسلام کرد، هجده سال داشت. معاذ در مکتب  آسمانی اسلام با مراقبت مخصوص رسول اکرم(ص) به کسب دانش و فراگرفتن علوم اسلامی اشتغال یافت. در پرتو استعداد فطری و کوشش و مجاهدت پی‌گیر خود، در ظرف چند سال تحصیل، قسمت قابل ملاحظه‌ای از معارف اسلامی را آموخت و در ردیف فضلای صاحب نظر قرار گرفت. در سال فتح مکه سنش در حدود بیست و شش سال بود. موقعی که مکه معظمه از دست مشرکین خارج شد و حکومت اسلامی در آن مستقر گردید، لازم بود که یک فرد شایسته و لایق در آن شهر گمارده شود تا مقررات اسلام را در عبادات و معاملات به مردم بیاموزد و قوانین حقوقی و جزایی اسلام را برای آنان تدریس کند.(2)
رسول اکرم(ص) معاذ بن جبل بیست و شش ساله را برای امور علمی مکه تعیین فرمود و کرسی تدریس قوانین و فقه اسلام را به وی محول کرد. در واقع او را به سمت رئیس فرهنگ آن شهر برگزید و به مردم معرفی نمود.(3)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحار‌الانوار، ج1، ص 55      2- اسدالغابه، ج 4، معاذ ص 375    3- سیره حلبی، ج 3، ص 120