۲۳۷ - فرازی از وصيت‌نامه شهید مرتضی ابراهیمی : پشتیبان ولایت باشید که چراغ راه است ۱۳۹۸/۰۹/۰۵
فرازی از وصيت‌نامه شهید مرتضی ابراهیمی :
(شهید مرتضی ابراهیمی خطاب به دوستان و همکارانش:)
پشتیبان ولایت باشید که چراغ راه است
۱۳۹۸/۰۹/۰۵
در خط ولایت بودن فقط اندرز و تأکید شهیدان و مجاهدان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نیست، جوانان امروز ایران اسلامی نیز همانند آنها و همه مجاهدان در سرزمین‌های مقاومت، راه و مرام و تصریحشان همین است. شهید حفظ امنیت، پاسدار مرتضی ابراهیمی که در اغتشاشات اخیر در ملارد به دست اشرار اجاره‌ای با سلاح سرد و گرم مجروح و به شهادت رسید، در میثاق‌نامه‌ای که برای دوستان و همکارانش آماده کرده بود، می‌نویسد: «در خط ولایت و پشتیبان باشید که چراغ راه است. نگذارید که دشمن چه از راه جنگ سخت و چه از راه جنگ نرم دین و کشورتان را از شما را بگیرند.»
«در خط ولایت و پشتیبان باشید» این جمله کوتاه و پر مغز و معنا را مجاهدان فی سبیل‌الله و رهروان راه حق در طول تاریخ با گذشتن از نفس و حیات خود برای مؤمنان و همه حق طلبان و آزادگان جهان به یادگار گذاشته‌اند تا آنان نیز همین روش و منش را تا ظهور منجی عالم حضرت بقیهًْ‌الله الاعظم(عج) ادامه دهند. مردان راستینی که عهدی استوار با ولایت خدا و جانشینانش بر زمین دارند و تا آخر زندگی برآنند. در عصر انقلاب اسلامی نیز این حقیقت مسلم و منطق محکم از شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به روزگار ما رسیده و در قلوب جوانان امت حزب‌الله در سراسر زنجیره مقاومت اسلامی جای گرفته است. در خط ولایت بودن فقط اندرز و تأکید شهیدان و مجاهدان انقلاب و دفاع مقدس نیست، جوانان امروز ایران اسلامی نیز همانند آنها و همه مجاهدان در سرزمین‌های مقاومت، راه و مرام و تصریحشان همین است.
شهید حفظ امنیت، پاسدار مرتضی ابراهیمی که در اغتشاشات اخیر در ملارد به شهادت رسید، در یکی از میثاق‌نامه‌هایش می‌نویسد: «در خط ولایت و پشتیبان باشید که چراغ راه است.» این شهید جلیل‌القدر که روز یکشنبه 26 آبان برای گفت‌وگو با معترضان در جمع آنها حاضر شده بود، به دست‌اشرار اجاره‌ای با سلاح سرد و گرم مجروح و به درجه رفیع شهادت نائل شد. شهید ابراهیمی دو فرزند پسر داشت؛ محمد صدرا 7 ساله و محمد سینا 48 روزه. خانواده این شهید والا مقام می‌گویند، ایشان قبل از شهادت پنچ میثاق‌نامه ـ برای پدر و مادر، همسر، فرزندان، خواهران و همکاران ـ نوشته بود. جالب توجه است که این شهید نه وصیت نامه که میثاق‌نامه تهیه کرده بود.
شهید ابراهیمی در میثاق‌نامه‌ای که برای دوستان و همکارانش آماده کرده بود و تاریخ آن 12 بهمن 1394 است، می‌نویسد: «از تمامی شما درخواست حلالیت دارم، امیدوارم همیشه موفق باشید. از اینکه زحمت مراسم من به عهده شماست تشکر و حلالیت می‌طلبم.»
ایشان سپس نوشته است: «در خط ولایت و پشتیبان باشید که چراغ راه است. نگذارید که دشمن چه از راه جنگ سخت و چه از راه جنگ نرم دین و کشورتان را از شما را بگیرند. توکلتان به خدا و ائمه باشد. به قول دوستی که هیچ وقت او را آن‌گونه که باید نشناختیم شهید صدر زاده: اگر دستم به دامان امام حسین(ع) برسد نام تک تکتان را خواهم بُرد.»
شهید ادامه می‌دهد: «مرتضی رنجبر عزیز دوست و فامیل خوبم حواست به خانواده‌ام باشد و ان‌شاءالله حلالم کنی.» ایشان می‌افزاید: «دوست دارم مرا در جوار امامزاده اسماعیل(ع) شهریار دفن کنید که این مسئولیت را به دوست خوبم رضا طراقی می‌سپارم و ان‌شاءالله مرا حلال می‌کند.»
شهید ابراهیمی در پایان این میثاق‌نامه می‌نویسد: «و در آخر از تمام نیروهایم حلالیت می‌طلبم که فرمانده خوبی قطعا برای شما نبودم ولی خدا می‌داند تمام سعی خود را برای انجام وظیفه‌ام کرده‌ام و ان‌شاءالله در مقابل خدا روسیاه نیستم. اگر حرفی زدم یا تندی کردم مرا به بزرگواریتان ببخشید که توان من در همین اندازه بود.»
شهید حفظ امنیت، پاسدار مرتضی ابراهیمی که در اغتشاشات اخیر در ملارد به شهادت رسید، در یکی از میثاق‌نامه‌هایش می‌نویسد: «در خط ولایت و پشتیبان باشید که چراغ راه است.» این شهید جلیل‌القدر که روز یکشنبه 26 آبان برای گفت‌وگو با معترضان در جمع آنها حاضر شده بود، به دست‌اشرار اجاره‌ای با سلاح سرد و گرم مجروح و به درجه رفیع شهادت نائل شد. شهید ابراهیمی دو فرزند پسر داشت؛ محمد صدرا 7 ساله و محمد سینا 48 روزه. خانواده این شهید والا مقام می‌گویند، ایشان قبل از شهادت پنچ میثاق‌نامه ـ برای پدر و مادر، همسر، فرزندان، خواهران و همکاران ـ نوشته بود. جالب توجه است که این شهید نه وصیت نامه که میثاق‌نامه تهیه کرده بود.
شهید ابراهیمی در میثاق‌نامه‌ای که برای دوستان و همکارانش آماده کرده بود و تاریخ آن 12 بهمن 1394 است، می‌نویسد: «از تمامی شما درخواست حلالیت دارم، امیدوارم همیشه موفق باشید. از اینکه زحمت مراسم من به عهده شماست تشکر و حلالیت می‌طلبم.»
ایشان سپس نوشته است: «در خط ولایت و پشتیبان باشید که چراغ راه است. نگذارید که دشمن چه از راه جنگ سخت و چه از راه جنگ نرم دین و کشورتان را از شما را بگیرند. توکلتان به خدا و ائمه باشد. به قول دوستی که هیچ وقت او را آن‌گونه که باید نشناختیم شهید صدر زاده: اگر دستم به دامان امام حسین(ع) برسد نام تک تکتان را خواهم بُرد.»
شهید ادامه می‌دهد: «مرتضی رنجبر عزیز دوست و فامیل خوبم حواست به خانواده‌ام باشد و ان‌شاءالله حلالم کنی.» ایشان می‌افزاید: «دوست دارم مرا در جوار امامزاده اسماعیل(ع) شهریار دفن کنید که این مسئولیت را به دوست خوبم رضا طراقی می‌سپارم و ان‌شاءالله مرا حلال می‌کند.»
شهید ابراهیمی در پایان این میثاق‌نامه می‌نویسد: «و در آخر از تمام نیروهایم حلالیت می‌طلبم که فرمانده خوبی قطعا برای شما نبودم ولی خدا می‌داند تمام سعی خود را برای انجام وظیفه‌ام کرده‌ام و ان‌شاءالله در مقابل خدا روسیاه نیستم. اگر حرفی زدم یا تندی کردم مرا به بزرگواریتان ببخشید که توان من در همین اندازه بود.»
