شهید «حسن ريخته‌گران» سال 1339 در محلة «ملك» اصفهان ديده به جهان گشود. به خاطر حس كنجكاوي عجيبي كه داشت هميشه مورد علاقه و لطف ديگران بود و در زمرة  ممتازترين  شاگردان  مدرسه به  شمار مي‌رفت. او در رشتة زمين‌شناسي دانشگاه شيراز مشغول به تحصیل شد. در طول مدت دانشجويي دست از فعاليتهاي اسلامي برنداشت و با همكاري با انجمن اسلامي دانشگاه به افشاي ماهيت گروهكهاي روسي - آمريكائي پرداخت. با تعطيلی  دانشگاهها كه خود او نيز در اين رابطه همت گماشت به جهاد سازندگي روي آورد و از نزديك با محروميت مردم روستاها كه خود را جزئي از آنان مي‌دانست همنشين شد.  «ريخته‌گران» به عضويت سپاه شيراز در آمد و به عنوان يكي از مربيان نظامي به فعاليت پرداخت. يكي از اقدامات او در اين زمينه  آموزش  و اعزام بيش از دوهزار نفر از نيروهاي  مردمي و سپاهي  به جبهه‌هاي  نبرد بود.  در آبادان فرماندهي سه قبضه خمپارة 120 ميليمتري را به عهده گرفت و بر اثر اصابت تركش  خمپاره  مجروح  شد. بار دوم به جبهة ميمك اعزام شد و بار سوم در آخرين مأموريتش در جبهة سوسنگرد در حالي‌كه فرماندهي عمليات را بر عهده داشت در طريق‌الله اين ره صد ساله را يك  شبه پيمود و به معشوقش پيوست . شب شنبه 26 / 6/ 60 گروه اعزامي را در مقر جمع  و آنان را براي حمله سازماندهي کرد. حمله آغاز و درگيري سختي شروع شد و شهید «ريخته‌گران» در نخستين  لحظات  صبح  روز  بعد در حالي‌كه  با  كلماتي  دلنشين  به  نيروهاي  اسلام روحيه  مي داد  مورد اصابت گلوله  قرار گرفت و شربت  شهادت  نوشيد و پيكر پاك او پس از 70 روز از كربلاي  سوسنگرد  به اصفهان انتقال  يافت  و به خاك  سپرده  شد .

 فرازی از وصیت نامه  سردار شهید حسن ریخته‌گران:قبل از هر چیز خدا را شکر می کنم  که  چنین  لیاقت و شایستگی، یعنی قرار گرفتن در خط  خود و جهاد در راهش را نصیب  من کرد و از خدا می‌خواهم در این  راه  مقدس ثابت‌قدم و با نیت خالص باشم. لحظه  ورودم  به سپاه نقطه عطفی  بود در زندگی‌ام  و احساس کردم افق  تازه‌ای  به رویم  گشوده  شده، چرا  که محیط  مناسبی برای  پرورش و شکوفا شدن استعدادهای عالی نهفته در وجودم بود. من این راه مقدس را آگاهانه و عاشقانه انتخاب کردم و با یاری خدا تا مرحله نهایی پیش می‌روم....حالا در جبهه همان محلی که خون با عقیده پیوند می‌خورد هستم.