سردار شهيد حاج علي محمدي‌پور فرزند جواد به سال 1338 در روستاي دقوق آباد از توابع نوق رفسنجان ديده به جهان گشود.
او سال 1361 به استخدام شركت ملي صنايع مس در آمد؛ اما همزمان با سال‌هاي آغازين جنگ، دست از كار شست و به سوي جبهه‌ها شتافت و با مسئوليت‌پذيري و شجاعتي كه داشت، به فرماندهي گردان 412 لشكر ثارالله منصوب گرديد. اين سردار رشيد سپاه اسلام، پس از سال‌ها مجاهدت و تحمل درد تركش‌ها و زخم‌هاي فراوان، در نوزدهمین روز از دی‌ماه سال 1365 در منطقه عملياتي شلمچه به خيل عظيم هم رزمان شهيدش پيوست.
فرازی از وصیت نامه شهید،«حاج علي محمدي‌پور»: خدايا؛ تو شاهدي كه به صغير و كبير ما رحم نكردند و با مردم ما چه كردند، با اسلام و قرآن و مساجد تو چه كردند. خدايا؛ دوستان و عزيزانم همه رفتند، من ماندم با روي سياه و خجالت از خودت. اي كسي كه راه اسلام و دينت را به من نشان دادي! پايان راه را، شهادت روزيم فرما؛ كه سخت در فراق تو مي‌سوزم، در فراق بندگان مخلصت كه به سوي تو آمده‌اند؛ اگر با ريخته شدن خون ما اسلام حاكم مي‌گردد؛ پس اي دژخيمان كافر، با گلوله‌هاي خود ما را نقش زمين سازيد. ادعاي مسلماني ساده است، در عمل بايد مردانه بود و بدانيد شهادت آرزوي ماست. و تا زماني كه خداوند بخواهد و اسلام نياز به خون داشته باشد خون مي‌دهيم و با دل و جان و با عشق خون مي‌دهيم و شعارمان شعار امام حسين(ع) است: «هيهات منه الذله».
