یادم هست حدود سال‌های 62 و 63 بود که با جمعی خدمت آقا بودیم. صحبت کتاب‌های انقلاب شد و اینکه ما در مورد انقلاب، باید رمان درجه یک داشته باشیم و من فکر کنم هنوز ایشان به آن ایده‌آل خودشان نرسیده‌اند. هنوز نداریم رمانی که راجع به اصل انقلاب، قبل از انقلاب و بعد از انقلاب باشد. یک تعبیری ایشان داشتند و می‌گفتند که ما هنوز کتاب درباره انقلاب که جهانی بشود نداریم. بعد گفتند که جهانی شدن معنی‌اش این است که این کتاب دست به دست بگردد. ناشرها در دنیا دنبالش بگردند، ترجمه کنند و در دنیا به زبان‌های زنده دنیا ترجمه بشود. نه اینکه ما ترجمه بکنیم، خود آنها دنبالش بگردند. مثالی می‌زدند و می‌گفتند که شما کتاب «دن آرام» شولوخف را بینید که چقدر جهانی شده. همه ،این «دن آرام» را خوانده‌اند با اینکه دو سه جلد است. مضمون حرف آقا این بود که وقتی کتاب را می‌خوانید، چقدر لذت می‌برید و چقدر حس مثبتی نسبت به این کتاب پیدا می‌کنید، باز تأکید می‌کردند که این کتاب را بخوانید و ما در این تراز و در این سطح، کتابی که جهانی بشود نداریم.
ایشان حتی در سال‌های اخیر نیز این مطالبه را تکرار کرده‌اند که باز در این سطح، کتابی در مورد انقلاب نداریم. نه‌فقط راجع به انقلاب، حتی در مورد ائمه معصومین (ع) نیز این نقص هست. راجع به شخصیت حضرت پیامبر(ص) ایشان گفتند که ما هنوز فیلم خوبی راجع به این شخصیت بزرگوار نداریم. ما فقط یک فیلم خوب داریم که برای مصطفی عقاد است؛ آن هم فیلم خوبی است به اندازه خودش و در آن فرهنگ و شرایط و هنوز مثلاً ما به عنوان انقلاب اسلامی نتوانسته‌ایم یک فیلم بسازیم که بتواند شخصیت آن بزرگوار را نشان بدهد.
به هر حال افق دید ایشان بلند است. سه چهار سال پیش در جلسه‌ای می‌گفتند که امروزه کتاب‌های مختصر و کوچک خوانندگان حرفه‌ای را اقناع نمی‌کند. باید یک رمان مثلاً چهارصد پانصد صفحه‌ای باشد که خواننده اقناع بشود، ولی این کتاب‌هایی که حالا بعضی‌هایش هم خوب است، در واقع نمی‌تواند نقش جهانی شدن را ایفا بکند.
* آقای محسن چینی‌فروشان؛ مديرعامل سابق كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای