«فرزدق می‌گوید: چون از کوفه باز می‌گشتم، حسین (ع) مرا در راه دید و گفت: ای ابوفراس، در کوفه چه خبر بود؟
گفتم: دل‌‌های کوفیان همه با توست؛ ولیکن شمشیرهایشان همه بر کمک‌ و مساعدت بنی‌امیه است؛ و یاری و نصرت هم از جانب خداست! فرمود: آری! این سخنی است که تو از روی صدق و راستی گفتی! مردم همگی بردگان و بندگان مال دنیا هستند و ادعای دینداری فقط کلام لغو و بی‌محتوایی است که بر سر زبان‌هایشان جاری است. پاسداری از دینشان فقط در محدوده‌ای است که در پرتو آن، روزی مادی فراوان به دست آورند؛ و چون با غربال امتحان و ابتلا آزمایش شوند، معلوم می‌شود که دینداران واقعی چه بسیار اندک‌اند.»
ای فرزدق! اینان گروهی هستند که پیروی شیطان را پذیرفتند و اطاعت خدای رحمان را رها کردند و در زمین فساد را آشکار ساختند، و حدود الهی را از بین بردند و باده‌ها نوشیدند، و دارایی‌های فقیران و بیچارگان را ویژه خود ساختند و من از هر کس به یاری دین خداوند و سربلندی آیینش و جهاد در راهش سزاوارترم، تا آیین‌ خداوند پیروز باشد. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اعیان‌الشیعه، ج 1، ص 594.