علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی پیش از ظهر دیروز(چهارشنبه) در پایان جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران گفت: مراسم روز انرژی اتمی روز ۲۱ فروردین برگزار می‌شود که با حضور رئیس‌جمهور خواهد بود و در آن ۱۳۳ دستاورد در نمایشگاه این روز رونمایی می‌شود.
وی افزود: اکنون خودتان ارزیابی کنید سال ۹۲ در عرصه‌های مختلف ما چه چیزی داشتیم و اکنون چه داریم. اینها روشن است اینکه نظرات مسئولین کشوری مثل آمریکا و کشورهای اروپایی را هم خودتان می‌بینید.
رئیس سازمان انرژی اتمی ادامه داد: در حال اقدامات بر روی داروی معالجه سرطان پروستات هستیم و این دارو این بیماری را درمان می‌کند. این مرکز جزو ۶ مرکز جهانی است و در غرب آسیا بی‌نظیر است.
صالحی تأکید کرد: ساختمان این بیمارستان تقریبا رو به پایان است. ۲۰۰ میلیون یورو با ارز نیمایی ۶ هزار میلیارد تومان می‌شود ساختمان هم هزار میلیارد تومان هزینه دارد یعنی کل پروژه ۷ هزار میلیارد تومان است که در سه سال انجام می‌دهیم. با برجام نه صنعت هسته‌ای متوقف می‌شود و نه کند می‌شود. ما در این مورد قسم هم خوردیم و الان دارید می‌بینید.
چنین ادعایی از سوی رئیس سازمان انرژی اتمی در حالی مطرح می‌شود که برنامه هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم، قبل از دولت روحانی، به مرز غنی‌سازی صنعتی نزدیک شده بود و در این هشت سال حتما می‌توانستیم فعالیت‌های هسته‌ای را برای انتفاع کشور از مزیت‌های آن، به مقیاس صنعتی توسعه دهیم.
اما ۹۵ درصد این چرخه به هم پیوسته، با برجام از هم گسیخت، متأسفانه تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای دولت یازدهم در سال ۹۴ پذیرفت که در کمتر از ۲ ماه، ۱۲ هزار سانتریفیوژ را از چرخش بیندازد، در قلب رآکتور اراک بتن‌ریزی کند، ۹۷۰۰ کیلو از ۱۰ هزار کیلوگرم ذخایر اورانیوم غنی‌شده را از کشور خارج کرده و حتی تحقیق و توسعه را نیز متوقف کند!
در حقیقت دولت آقای روحانی در اقدامی عجولانه و شتابزده - به‌گونه‌ای که تعجب رسانه‌های غربی را در پی داشت- بدون رعایت توازن و هم‌زمانی تعهدات، در ۲ ماه همه تعهدات خود را به‌صورت یک‌طرفه و برگشت‌ناپذیر انجام داد!
این واقعیت ماجراست اما آقای روحانی با معاضدت آقای صالحی، ادعا می‌کند نه تنها پیشرفت هسته‌ای متوقف نشده، بلکه پیشرفت هم داشته‌ایم.
گویا برخی دولتمردان به ضعف حافظه دچار شده‌اند. آقای صالحی- ۵ مرداد ۹۴- در گفتوگوی ویژه خبری گفته بود: «مخزن فولادی رآکتور اراک با بتن پر می‌شود... همچنین به علت رعایت مسائل ایمنی حتی اگر مخزن با بتن پر نشود امکان استفاده مجدد از این مخزن نیست زیرا استفاده دوباره از آن خطرات زیادی دارد».
صالحی در گفتوگوی مذکور در پاسخ به این پرسش که «تعهد ما درباره اراک برگشت‌پذیر نیست؟» گفته بود: «بله، زیرا اگر مخزن را در بیاوریم حتی اگر آن مخزن سالم باشد به علت مسائل ایمنی نباید آن را دوباره بر سر جای خودش برگرداند بلکه باید مخزن جدید ساخت.»
گفتنی است «بهروز کمالوندی» سخنگوی سازمان انرژی اتمی- دی‌ماه ۹۴- در سخنانی که گویی خبر از پایان مأموریتی مهم و خطیر و فتحی نمایان می‌دهد اعلام کرده بود: «ما دیروز مرحله نهایی خروج قلب رآکتور اراک را انجام دادیم و امروز هم تا حدود یک ساعت پیش کار ما کاملاًً تمام شد و عصر امروز توسط بازرسان آژانس راستی‌آزمایی می‌شود... حفره‌های کالندریا با سیمان پر می‌شود».
لازم به ذکر است که در بند ۳ از پیوست یک برجام آمده است: «ایران به ساخت‌و‌ساز رآکتور ناتمام موجود بر مبنای طرح اولیه ادامه نخواهد داد و کالندریای موجود را خارج کرده و آن را در ایران نگهداری می‌کند. تمام کانال‌های کالندریا با بتن به‌گونه‌ای پر می‌شوند که برای کاربرد هسته‌ای غیرقابل استفاده باشد و آژانس بتواند غیرقابل استفاده‌بودن آن را راستی‌آزمایی کند».