1128 - آسیبشناسی عزاداری امام حسین(ع)(1)(پرسش و پاسخ) ۱۴۰۱/۰۵/۰۷
آسیبشناسی عزاداری امام حسین(ع)(1)
(پرسش و پاسخ)
پرسش:چه آفات و آسیبهایی اهداف و حکمت عزاداری سالار شهیدان امام حسین(ع) را تهدید میکند و باید در مراسمها و مناسبتهای مختلف عزاداری از آنها دوری و سلامت عزاداری را تضمین کرد؟
پاسخ:تلاش دشمنان در جهت مسخ ارزشها
مهمترین و اساسیترین گام در راه تحقق اهداف و حکمت عزاداری امام حسین(ع) و حفظ سلامت این عزاداریها، آشنایی با آفات و آسیبهایی است که پایه و اساس سیره سیدالشهداء و عزاداریها را تهدید میکند، و مسخ ارزشها و تأثیرات تخریبی خود را به همراه دارد! بنابراین دشمنان آگاه با استفاده ابزاری از دوستان ناآگاه و بعضاً مأمور همواره به دنبال تحریف فرهنگ اصیل عاشورا و مسخ ارزشهای سازنده و تکامل بخش آن هستند و خواهند بود! پاسخ اجمالی به این سؤال این است که هر چیزی که با حکمت و هدف عزاداری یعنی جهلزدایی از جامعه اسلامی و مبارزه با ظلم و ستم و نیز با ویژگیهای مجالس عزاداری هدفمند یعنی خدامحوری، ارائه تحلیلهای واقعبینانه از حادثه عاشورا و بهرهگیری صحیح از عواطف و احساسات مردم نسبت به اسلام و اهلبیت(ع) و تقویت بعد رفتاری و سلوکی عزاداران حسینی در تضاد باشد، از آفتهای مجالس عزاداری سیدالشهداء به حساب میآید که در اینجا به مهمترین آنها میپردازیم.
مهمترین آفات مجالس عزاداری
1- تحریف اهداف عزاداری
یکی از مصادیق تحریف عزاداری امام حسین(ع) تحریف اهداف آن است. حکمت عزاداری با حکمت شهادت امام حسین(ع) یکی است. بنابراین اگر به جای جهل زدایی و احیا و تقویت ارزشهای اسلامی، اهداف عزاداری سالار شهیدان در پاکسازی گنهکاران از گناه خلاصه شود، در واقع اهداف شهادت امام حسین(ع) و عزاداری برای ایشان تحریف شده است. یعنی دقیقاً همان تحریفی که در آیین مسیحیت درباره حضرت عیسی(ع) تحقق یافت.
2- استناد به منابع غیر معتبر
تاریخ عاشورا و حوادث کربلا بیشتر از بسیاری از موضوعات دیگر دارای منابع معتبر و قابل استناد است. و مرثیهسرایان و مداحان و ذاکرین اصولاً نیازی به استفاده از منابع غیر معتبر ندارند. شهید مطهری در این زمینه میگوید: اگر کسی تاریخ عاشورا را بخواند، میبیند از زندهترین و مستندترین و از پرمنبعترین تاریخها است. مرحوم آخوند خراسانی فرموده بود: آنها که به دنبال روضه نشنیده میروند، بروند روضههای راست را پیدا کنند که آنها را احدی نشنیده است. (حماسه حسینی، ج 1، ص 56) بسیاری از مطالب بیاساس و دروغی که موجب وهن اسلام و اهل بیت(ع) است، و متأسفانه به عنوان ذکر مصیبت مطرح میگردد، ریشه در منابع غیرمعتبر دارند. از این رو منبعشناسی نخستین شرط ذاکران و مرثیهسرایان راستین تاریخ و فرهنگ تکامل بخش عاشورا است و کسانی که فاقد این شرط هستند، هر چقدر هم که با اخلاص و صادق باشند شایستگی لازم را برای ذکر مصیبت امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) ندارند!
3- گزارشهای ذلتبار
امام حسین(ع) مظهر عزت الهی و عاشورا، جلوهگاه حماسه و عزت حسینی و شعار دشمن شکن «هیهات مناالذله» میراث گرانبهای او است. در منابع معتبر گزارش شده که امام حسین(ع) ضمن سخنرانی حماسی در روز عاشورا خطاب به سپاه دشمن فرمود: این بینسب پسر بینسب، مرا میان دو چیز قرار داده است: بین شمشیر و خواری! خواری از ما دور است و خداوند آن را برای ما نمیپذیرد، و نیز پیامبرش و مؤمنان و دامنهایی پاک و پاکیزه و جانهایی عزتمند و نفسهایی خوددار که اطاعت از فرومایگان را برمرگی کریمانه مقدم نمیدارند.(لهوف، سید ابن طاوس، ص 155) بنابراین هر گزارشی از تاریخ عاشورا که حاکی از پذیرش ذلت توسط امام حسین(ع) باشد، دروغ بوده و ساخته و پرداخته دشمنان اسلام است. مانند: طلب آب از شمر ملعون هنگام شهادت، و یا درخواست رفتن به بلاد دیگر برای مصون ماندن و یا اینکه دستم را در دست یزید ابن معاویه بگذارم تا میان من و خودش حکم کند!
ادامه دارد