این روزها با نهمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم اکبر شهریاری همزمان است. این شهید، اول فروردین 1363 در تهران در محله کیانشهر به دنیا آمد. وی در دانشگاه امام حسین(ع) و در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد. او حافظ کل قرآن، عامل به قرآن، بسیار خوش‌رو و شوخ‌طبع، اهل تفریح و گردش، ورزشکار، دل‌رحم، دلسوز دیگران و پیگیر برای حل مشکلاتشان، بخشنده، آمر به معروف و ناهی از منکر، سر به زیر و باحیا، باغیرت، هیئتی و مطیع رهبر بود. علاقه‌مند به مطالعه، ورزش‌های (فوتبال، تکواندو، کوهنوردی، چتربازی)، خوشنویسی، سفر، زیارت اهل بیت(ع) و شهداء، خدمت به شهداء، شرکت در مجالس اهل بیت(ع)، مداحی در هیئت و مجالس مذهبی بود. به حلال و حرام و لقمه حلال اهمیت می‌داد. همکار و همرزم و یکی از دوستان بسیار نزدیک شهید محمودرضا بیضایی بود و در اول بهمن 1392 در مبارزه با تکفیری‌ها در حومه دمشق پایتخت سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید مدافع حرم اکبر شهریاری در یادداشتی که از وی به یادگار مانده، نوشته است: «الهی و ربی من‌لی غیرک. خدایا خودت می‌دانی که غیر از تو کسی را ندارم و کسی نیست به جز تو که از درون و برون من آگاه باشد، لذا فقط از تو می‌خواهم که مرا هدایت کنی و همچنین یاریم کنی و در نهایت به سعادت واقعی برسانی که همان شهادت می‌باشد.»