۹۴ - شهید مطهری: راه تشخیص عبادت از عادت ۱۴۰۲/۰۲/۳۰
اراده بايد بر عادات خوب غالب باشد، چون كار خوب، اگر كسى به آن عادت پيدا كرد خوب نيست.
مثلا ما بايد نماز بخوانيم اما نبايد نماز خواندن ما شكل عادت داشته باشد.
از كجا بفهميم كه نماز خواندن ما عادت است يا نه؟
بايد ببينيم آيا همه دستورات خدا را مثل نماز خواندن انجام مى دهيم؟
اگر اينطور است، معلوم مى شود كه كار ما به خاطر امر خداست.
اما اگر ربا را مى خوريم، نماز را هم با نافله هايش مى خوانيم، اگر خيانت به امانت مردم مى كنيم ولى زيارت عاشورايمان هم ترك نمى شود،مى فهميم كه اينها عبادت نيست، روى عادت است. از امام (صادق ع) روايت شده است:
«لا تنظروا الى طول ركوع الرجل و سجوده » ( الکافي ، جلد۲ ، صفحه۱۰۵ )
هيچ وقت به طول دادن ركوع و سجود شخص نگاه نكنيد؛ يعنى ركوع‌هاى طولانى و سجودهاى طولانى شما را گول نزند، ممكن است اين از روى عادت باشد و اگر ترك كند وحشت كند.
اگر مى خواهيد بفهميد اين شخص چگونه آدمى است، در راستي‌ها و امانتها امتحانش كنيد، چون امين بودن عادت بردار نيست، راست گفتن عادت بردار نيست مانند نماز خواندن-که عادت بردار است-.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (اسلام و نيازهاى زمان
(1 و 2))، ج21، صص: 232-231- با تلخیص و ویرایش جزئی