1182 - شاخص‌های اسلام اموی (پرسش و پاسخ) ۱۴۰۲/۰۴/۲۶
شاخص‌های اسلام اموی
(پرسش و پاسخ)
پرسش:امویان که درصدد امحای ارزش‌های الهی و اهل بیتی بودند از چه ویژگی‌ها و شاخص‌هایی برخوردارند؟
پاسخ:بعد از ارتحال پیامبر اعظم(ص) فرهنگ اموی بر سرنوشت مسلمانان حاکم گشت که با شاخص‌های فرهنگ ناب نبوی و علوی تفاوت‌های زیادی داشت و همین فرهنگ باعث شد فرزند رسول خدا(ص) امام حسین(ع) در روز عاشورا با آن وضع فجیع و دردناک به شهادت برسد. نکته اساسی هشدارگونه در این جریان‌شناسی تاریخی امویان این است که اگر این شاخص‌ها در هر جامعه‌ای وجود داشته باشد، یقینا خروجی آن همان خواهد بود که در زمان امام حسین(ع) اتفاق افتاد، یعنی جبهه‌گیری در مقابل شاخص‌های علوی و اهل بیتی و تخاصم با جریان حق‌گرایی! در اینجا اهم شاخص‌های جریان اسلام امویان را به نحو اجمال بیان می‌کنیم.
1- عقل‌گرایی مادی
عقل‌گرایی مادی مبتنی بر اصالت و عقل‌گرایی منفعت‌طلبانه مادی است که فرد تنها عقل فردی خود را که با اطاعت از خدا و رسول و اهل بیت(ع) آراسته نگردیده و آلوده به منافع مادی و اغراض شخصی می‌باشد، مورد استناد قرار داده و براساس آن عمل می‌کند. به عنوان مثال عمر سعد پسر سعد ابن ابی‌وقاص فاتح ایران، در روز عاشورا یک شب فرصت فکر کردن از امام حسین(ع) خواست اما عقل آلوده مادی و غیرمنزه او از آموزه‌های نبوی و علوی برای رسیدن به ملک ری رای به حمایت از یزید داد.
2- سکولاریسم
یعنی اعتقاد به جدایی دین از سیاست، به طوری که صاحبان چنین بینشی دارای رفتارهای غیرخدایی و غیرولایی می‌باشند. یزیدیان حاضر بودند که امام حسین(ع) و یارانش آنان را خلیفه بلاد اسلامی بشناسند و در خانه‌ها و مساجد به ذکر و نماز مشغول باشند و کاری به قدرت و حاکمیت آنها نداشته باشند1
3- دنیاپرستی
دنیاپرستی و دین به دنیا باختگی از ویژگی‌های برجسته امویان است به طوری که سران این تفکر به قدری به جمع‌آوری مال و کیسه‌های زر و زیور پرداختند که شمش‌های طلای آنان را با تبر می‌شکستند تا بین ورثه‌شان تقسیم کنند.
4- تساهل و تسامح
نسبت به انجام وظایف و تکالیف دینی معتقد به تساهل و تسامح از نوع لاقیدی و باری به هر جهت و اباحی‌گری بودند و خلاصه‌ای از نماز، روزه، حج و ثواب اخروی را کافی می‌دانستند! سردمدارانشان همانند شریح قاضی به فتوای قتل حسین(ع) فرمان می‌دهد و ابوموسی اشعری در مقام حکمیت به عزل امام علی(ع) حکم می‌کند.
5- اهل نفاق و نقاب اسلامی بر چهره زدن
کسانی مانند ابوسفیان و امویانی چون مروان و ولید، تبعیدیان مادام‌العمر توسط پیامبر(ص) در صف متشرعین و دینمداران ظاهر می‌شوند و اجتهاد می‌کنند!
6- فسق‌گرایی
آنان اهل فسق و فجور بودند، به طوری که در چهره خلیفه رسول‌الله(ص) در دارالخلافه مجالس عیش و نوش برپا کرده و با شرب خمر و رقاصان به شادی و پایکوبی می‌پرداختند!
7- دموکراسی‌گرایی فریبنده
در این تفکر امویان، رهبری به ظاهر بر آمده ازیک رویکرد مردمی تلقی شده است و بیعت مردم را علت رهبری و مشروعیت او می‌دانند. از این جهت بیعت مردم در سقیفه را ملاک مشروعیت خود قلمداد می‌کنند اما در عمل معتقد به فرایند دموکراتیک در انتخاب خلیفه و رهبر نبودند! و این‌که یزید وارث عنوان خلیفه مسلمین از پدرش معاویه می‌شود یعنی نظام خلافت سلطنتی وراثتی است.
8- عوام‌فریبی و تهمت‌زدن
در این تفکر اموی کسی که بر جامعه مسلط می‌شود ولی امر خوانده می‌شود اگرچه یزید باشد! اما امام حسین(ع) سرور جوانان اهل بهشت، خارجی معرفی شده و با انواع تهمت‌ها و دروغ‌ها خونش مباح می‌گردد! و در به شهادت رساندن آن حضرت از یکدیگر سبقت می‌گیرند!