به وب سایت مجمع هم اندیشی توسعه استان زنجان خوش آمدید
 
منوی اصلی
آب و هوا
وضعیت آب و هوای زنجان
آمار بازدیدها
بازدید امروز: 13,523
بازدید دیروز: 10,007
بازدید هفته: 66,580
بازدید ماه: 103,257
بازدید کل: 25,969,972
افراد آنلاین: 74
اوقات شرعی

اوقات شرعی به وقت زنجان

اذان صبح:
طلوع خورشید:
اذان ظهر:
غروب خورشید:
اذان مغرب:
تقویم و تاریخ
جمعه ، ۱۲ اردیبهشت ۱٤۰٤
Friday , 2 May 2025
الجمعة ، ٤ ذو القعدة ۱٤٤۶
اردیبهشت 1404
جپچسدیش
54321
1211109876
19181716151413
26252423222120
3130292827
آخرین اخبار
۶۹ - شهيد مطهرى : صدیقه طاهره(س) یک زن مسلمان تمام‌عیار ۱۴۰۲/۰۹/۰۴
  صدیقه طاهره(س) یک زن مسلمان تمام‌عیار
  ۱۴۰۲/۰۹/۰۴
حضرت زهرا (س) الگو و اسوه برای زنان و مردانمرتضی مطهری - دانشنامه‌ی اسلامی
خطابه حضرت زهرا(س) در مدینه کافی است که نشان بدهد: 
زن مسلمان در عين اينكه حريم خودش را با مرد حفظ مى‌كند و خودش را به اصطلاح براى ارائه به مردان درست نمى‌كند، معلوماتش چقدر است، ورود در اجتماع تا چه حد است.
خطبه حضرت زهرا(س) توحيد دارد در سطح توحيد نهج‌البلاغه، يعنى در سطحى كه دست فلاسفه به آن نمى‌رسد.
وقتى كه درباره ذات حق و صفات حق صحبت مىكند، گويى در سطح بزرگ‌ترين فيلسوفان جهان است. 
از بو على سينا ساخته نيست كه اين‏طور خطبه بخواند.
يك ‏دفعه وارد در فلسفه احكام مى‌‏شود: خدا نماز را براى اين واجب كرد، روزه را براى اين واجب كرد، حج را براى اين واجب كرد، امر به معروف و نهى از منكر را براى اين واجب كرد، زكات را براى اين واجب كرد و...
بعد شروع مى‌كند به ارزيابى قوم عرب قبل از اسلام و تحولى كه اسلام در اين قوم به وجود آورد كه شما مردم عرب چنين و چنان بوديد.
وضع زندگى مادى و معنوى آنها قبل از اسلام را بررسى مى‌كند و آنچه را كه به وسيله پيغمبر از نظر زندگى مادى و معنوى به آنها ارزانى شده بود گوشزد مى‏نمايد. بعد در مقام استدلال و محاجّه بر مى‌آيد.
-خطابه- او در مسجد مدينه در حضور هزاران نفر است، اما نمى‌رود بالاى منبر كه- العياذ بالله- خودنمايى كند.
سنت پيغمبر اين بوده كه زنها جدا مى‌نشستند و مردها جدا و پرده‏اى بلند ميان آنها كشيده مى‏‌شد.
زهراى اطهر از پشت پرده تمام سخنان خودش را گفت و زن و مرد مجلس را منقلب كرد.
اين معناى آن چيزى است كه ذكر كرديم؛ هم شخصيت دارد و هم عفاف، هم پاكى دارد و هم حريم.
*مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، صص: 406-405- با تلخیص و ویرایش جزئی