تظاهرات علیه رژیم نازیِ اسرائیل از آلمان تا لهستان 

۱۴۰۴/۰۲/۲۸

 
 این‌بار مردم آلمان، اسکاتلند، سوئد، لهستان و هلند، با برپایی تظاهرات علیه رژیم نسل‌کُش اسرائیل، با ملت مظلوم غزه ابراز همدردی کردند.
صهیونیست‌ها با این تصور که «دنیا از مشاهده جنایات‌شان در غزه سُست و کرخت شده است» و «آمریکا تحت هر شرایطی پشت ماست» و همین‌طور «برخی کشورهای عربی عملاً در جبهه ما قرار گرفته‌اند»، همچنان به نسل‌کُشی در غزه ادامه می‌دهند؛ اما ملت‌‎های سراسر دنیا نه سُست شده‌اند نه کرخت. آنها با برپایی تظاهرات‌های پی‌در‌پی علیه رژیم صهیونیستی، کم‌کاری دولتمردان خود را به نوعی جبران می‌کنند. صهیونیست‌ها طی روزهای گذشته، بر شدت حملات و جنایات‌شان در غزه افزوده‌اند و بر اساس خبرهایی که می‌رسد، یک عملیات بزرگ دیگر را در شمال غزه با هدف پاک‌سازی آغاز و صدها نفر دیگر را قتل‌عام کرده‌اند. دیروز حتی اعلام شد، صهیونیست‌ها عملیات زمینی بزرگی را در این نقطه از غزه آغاز کرده است.
همه این جنایات هولناک با کمک و حمایت‌های آمریکا و از آن‌سو، سکوت خجالت‌آور دنیا در حال انجام است. اما مردم در سراسر دنیا، اوضاع را می‌بینند و بی‌اعتنا به تحلیل‌های وارونه‌ای که رسانه‌های کشورشان سعی می‌کنند به خوردشان دهند، اخبار را بدون سانسور و از منابع دست‌اول از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کنند. بر اساس تصاویر و گزارش‌هایی که منتشر شده است، هلندی‌‎ها در محکومیت جنایات اسرائیل در غزه، سنگ‌تمام گذاشته‌اند و با برپایی یک تجمع باشکوه، بر لزوم متوقف ساختن ماشین کشتار نتانیاهو تاکیده کرده‌اند. این راهپیمایی که مردم در آن پیراهن قرمز پوشیده بودند، در شهر لاهه برگزار شد. ساکنان شهر برلین در آلمان نیز تظاهرات مشابهی برگزار کردند. بسیاری از معترضان با انداختن چفیه فلسطینی بر روی دوش خود، کشتار زنان و کودکان بی‌دفاع در غزه را «نسل‌کشی» خوانده و خواستار توقف فوری این جنایات شدند. برخی با حمل کلید، به نشانه روز نکبت، اساس تشکیل رژیم صهیونیستی را زیر سؤال بردند. تظاهرات بزرگ مشابهی هم در شهر «ادینبورگ»، پایتخت اسکاتلند و به مناسبت سالگرد فاجعه اشغال فلسطین «نکبت» برگزار شد و مردم با تأکید بر حق بازگشت فلسطینیان، خواستار پایان دادن به جنایات اشغالگران در غزه شدند. «به جای قطع بودجه خدمات عمومی، بودجه جنگ را قطع کنید» از جمله دست‌نوشته‌های معترضان اسکاتلندی بود.
«استکهلم» سوئد نیز شاهد یک تظاهرت بزرگ ضد صهیونیستی بود که در آن مردم، با حمل پرچم فلسطین و دست‌نوشته‌هایی با مضمون «فلسطین را آزاد کنید» به ساکنان غزه نشان دادند، آنها را فراموش نکرده‌اند. در شهر «وروتسواف» لهستان نیز مردم ضمن تاکید بر لزوم توقف جنایت‌های اسرائیل در نوار غزه به خیابان‌ها آمدند. «نکبت هرگز تمام نمی‌شود»، «فلسطین آزاد» و «به جای کتاب، بمب برای غزه می‌فرستند» از جمله دست‌نوشته‌هایی بود که لهستانی‌ها با خود حمل می‌کردند.
حمله گسترده زمینی به غزه
وقتی مردم اروپا مشغول محکوم کردن جنایات اسرائیل و آمریکا در غزه بودند، صهیونیست‌ها برای اجرای طرح شیطانی ترامپ و نتانیاهو، یعنی پاک‌سازی غزه و کوچاندن 2میلیون ساکن آن، از همین دیروز عملیات زمینی بزرگی را آغاز کردند. طبق برخی گزارش‌ها پیشروی نیروهای ارتش اشغالگر به نوار غزه از شمال و جنوب این منطقه آغاز شده است. «درون کدوش» خبرنگار رادیو ارتش رژیم صهیونیستی در این‌باره اعلام کرد که گزارش‌های فلسطینی حاکی از پیشروی نیروی زمینی ارتش «اسرائیل» در دو محور اصلی به سمت جبالیا در شمال نوار غزه و شرق خان‌یونس در جنوب این منطقه است... جنگنده‌های رژیم اشغالگر نیز بیت‌لاهیا در شمال نوار غزه را هدف قرار داده و توپخانه این رژیم نیز منطقه التفاح در شرق شهر غزه را مورد اصابت قرار داده است. تا لحظه تنظیم این گزارش عدد دقیقی از شمار شهدا و مجروحین فلسطینی منتشر نشده بود اما به نظر می‌رسد، شمار قربانیان این جنایت کثیف، به دلیل هدفی که پشت آن قرار دارد، بسیار زیاد خواهد بود!

 

 مسابقه اسرائیل و ترکیه بر سر اشغالگری بیشتر در سوریه

 

تنش‌ها بین ترکیه و رژیم صهیونیستی در سوریه در دوره اخیر افزایش یافته است و هر کدام به دنبال تسلط و نفوذ بیشتر در این کشور هستند. این مسئله موضوع مقاله تارنمای آمریکایی 1945 قرار گرفته است.

در میانه همین ماه بود که در همین صفحه خواندید که رقابت ژئوپلیتیکی میان ترکیه و رژیم آپارتاید اسرائیل در سوریه، به ‌ویژه پس از سقوط دمشق در آذر ۱۴۰۳ (دسامبر ۲۰۲۴)، به‌طور فزاینده‌ای تشدید شده است. ترکیه با حمایت از دولت جدید سوریه به رهبری «احمد الشرع» یا همان «ابومحمد الجولانی»، به ‌دنبال حفظ تمامیت ارضی این کشور و مقابله با تجزیه‌طلبی است البته برای باز کردن دست نفوذ خود از آستین تروریست‌های حاکم؛ در حالی که رژیم آپارتاید اسرائیل با انجام حملات هوائی و ایجاد مناطق حائل در جنوب سوریه، در تلاش برای تضعیف دولت مرکزی و جلوگیری از نفوذ ترکیه در منطقه است. این رقابت‌ها نه‌‌تنها به درگیری‌های نظامی، بلکه به تنش‌های دیپلماتیک و امنیتی نیز منجر شده است. سوریه به میدان رقابت و درگیری‌های نیابتی میان قدرت‌های منطقه‌ای تبدیل شده است. تحلیلگران هشدار داده‌اند که ترکیه و رژیم اسرائیل در مسیر خطرناکی در سوریه قرار دارند، جایی که دیدگاه‌های استراتژیک متضاد و حضور نظامی در حال گسترش، تنش‌ها را به‌طور چشمگیری افزایش داده است. آمریکا در این رقابت ژئوپلیتیکی نقش پیچیده‌ای ایفا می‌کند.

گزارش خواندنی جریده آمریکایی

حالا تارنمای آمریکایی «۱۹۴۵» در این مورد مقاله‌ای را منتشر کرده است. «تد گالن کارپنتر»، نویسنده این مقاله، معتقد است که تنش‌ها بین متحدان آمریکا یعنی ترکیه و اسرائیل در سوریه پس از رفتن بشار اسد رئیس‌جمهور سابق سوریه در دسامبر ۲۰۲۴ و تسلط «ابومحمد الجولانی»، سرکرده هیئت تحریرالشام، بر دمشق در حال افزایش است. وی اشاره می‌کند به اینکه این تنش‌ها بین این دو متحد نزدیک آمریکا در حال افزایش است، زیرا هر یک از آنها اهداف کاملاً متضادی را در سوریه دنبال می‌کنند. ریشه‌های بحران در این واقعیت نهفته است که هم تل‌آویو و هم ترکیه سیاست توسعه‌طلبانه تهاجمی را دنبال می‌کنند و واشنگتن تاکنون تلاش چندانی برای مهار این جاه‌طلبی‌ها نکرده است. ترکیه و رژیم صهیونیستی دهه‌هاست که در فهرست نزدیک‌ترین متحدان واشنگتن قرار دارند.

با حمایت مشتاقانه واشنگتن، ترکیه در سال ۱۹۵۲ به ناتو پیوست و رهبران آمریکا آن را نگهبان اصلی جبهه جنوب‌شرقی این ائتلاف در طول جنگ سرد و پس از آن می‌دانستند. ایالات‌متحده و تل‌آویو از زمان تأسیس رژیم جعلی اسرائیل در سال ۱۹۴۸ «رابطه ویژه‌ای» داشته‌اند و اهداف سیاست خارجی آنها در طول دهه‌ها به طور فزاینده‌ای همگون شده است. واشنگتن به تل‌آویو دسترسی به بسیاری از پیشرفته‌ترین سلاح‌های زرادخانه آمریکا را داده است. اما تنش‌ها بین این دو متحد نزدیک آمریکا در حال افزایش است، به خصوص که هر یک اهداف کاملاً متضادی را در سوریه دنبال می‌کنند. در اواخر ۲۰۲۴، یک ائتلاف شورشی و تروریستی به رهبری هیئت تحریرالشام، به حکومت بشار اسد که خانواده‌اش پنج دهه بر سوریه حکومت کرده بودند، پایان داد.

ترکیه به عنوان قدرت نظامی مسلط در سوریه ظهور کرده است. از سال ۲۰۱۹، هیئت تحریرالشام استان ادلب در شمال‌غربی سوریه را تحت کنترل خود درآورده است و آنکارا با ایجاد یک منطقه حائل در شمال سوریه که از آن در برابر نیروهای اسد محافظت می‌کرد، به طور غیرمستقیم از آن حمایت کرده است. اکنون، ترکیه خواهان نفوذ بیشتر در سوریه است. اما تل‌آویو نیز آرزوی نفوذ بیشتر در سوریه را دارد و اعتماد ندارد که آنکارا از خلأ فعلی برای حمایت از موج جدیدی از نیروهای شورشی وابسته به خود سوءاستفاده نکند. رهبران اسرائیلی سقوط اسد را یک دستاورد استراتژیک می‌دانستند و اکنون با ایجاد مناطق حائل و حوزه‌های نفوذ غیررسمی در جنوب سوریه، برای بهره‌برداری از نبود او شتاب می‌کنند. اسرائیل به ویژه نگران حضور ترکیه در این کشور است و می‌ترسد که آنکارا سوریه را به سمت پذیرش نیروهای ضد اسرائیلی سوق دهد.

کاروان جدید نظامیان اسرائیل

خبر دیگر نیز آن‌که کاروان نظامیان رژیم اسرائیل شامل ۶ خودرو و نیروهای نظامی وارد مناطقی از استان قنیطره سوریه شده و در نزدیکی روستای جباتا الخشب مستقر شدند. جمعه گذشته نیز یک کاروان نظامی ارتش اسرائیل متشکل از ۶ ‌تانک از گذرگاه قنیطره به سمت روستای «عدنانیه» در حومه مرکزی قنیطره پیشروی کردند. 

رسانه‌های سوری اعلام کردند که یک گشت نظامی ارتش رژیم اسرائیل به همراه چندین وسیله نقلیه، بدون هیچ درگیری به روستای «رویحینه» در حومه مرکزی قنیطره پیشروی کردند. این اخبار در شرایطی منتشر می‌شود که وزیر دفاع دولت موقت سوریه (بخوانید حکومت تروریست‌ها!) اعلام کرده که تمامی واحدهای نظامی در وزارت دفاع این کشور ادغام شدند؛ افسوس که این تقویت نظامی و... هیچ کارکردی در برابر اشغالگری ندارد! چنان‌که تروریست‌ها و آمریکایی‌ها بارها گفته‌اند «حاکمان جدید سوریه هیچ دشمنی با اسرائیل ندارند»، پس لابد مشکلی هم با اشغالگری آنان ندارند!

الی کوهن چه می‌شود؟!

گفتیم که چندی پیش، رسانه‌های صهیونیست مدعی شدند که رژیم جدید سوریه تمایل خود برای استرداد جسد این جاسوس اسرائیلی را رد نمی‌کنند، اما به نظر می‌رسد در حال حاضر هیچ‌کس از محل دقیق دفن کوهن اطلاعی ندارد. نشریه «الاخبار» لبنان در گزارشی اعلام کرده بود که الجولانی موافقت خود را با استرداد بقایای جسد «الی کوهن»، جاسوس مشهور اسرائیلی، به تل‌آویو پس از ۶۰ سال در چارچوب یک توافق امنیتی محرمانه با اسرائیل و آمریکا ابراز داشته است. حالا برخی منابع مدعی شده‌اند در جریان عملیاتی محرمانه از سوی موساد، حدود ۲۵۰۰ سند، تصویر و اشیای شخصی متعلق به این مأمور معدوم موساد به اسرائیل منتقل شدند.

در پایان گفتنی است، در سیاست بین‌الملل، کشورها اغلب بر سر منابع، امنیت، یا نفوذ رقابت می‌کنند؛ اما وقتی موضوع، سوریه پس از فروپاشی دولت مرکزی باشد، رقابت دیگر بر سر آینده نیست، بلکه بر سر تصاحب آنچه از گذشته باقی مانده است، صورت می‌گیرد. ترکیه و رژیم اسرائیل امروز نه در حال ساختن نظم نوین در سوریه‌اند، بلکه در رقابتی آشکار، بر سر این‌که چه کسی سهم بیشتری از آشوب و فروپاشی به دست آورد، با یکدیگر چنگ می‌اندازند. این یک رقابت کلاسیک نیست؛ این، «مسابقه‌ای بر سر خاکستر» است. رژیم صهیونیستی، همان‌گونه که از ابتدای بحران سوریه در سال ۲۰۱۱ دنبال می‌کرد، به‌جای حفظ تمامیت ارضی سوریه یا حتی تقویت یک ساختار متمرکز، همواره به دنبال ایجاد مناطق حائل، تکه‌تکه‌سازی سرزمین، و مهار محور مقاومت بوده است. در این راستا، تجزیه سوریه برای تل‌آویو نه تهدید، بلکه فرصتی استراتژیک بوده است؛ فرصتی برای شکستن پیوندهای مقاومت. اما آنچه این‌بار معادله را پیچیده‌تر کرده، نقش ترکیه به عنوان یک اشغالگر مدعی نجات‌بخشی است. ترکیه با حمایت از گروه‌های تروریستی که سابقه‌ای تاریک در خشونت فرقه‌ای دارند، امروز در جایگاه قدرت حامی دولت موقت در دمشق ایستاده است. رقابت ترکیه و اسرائیل در این میدان، رقابتی برای صلح، بازسازی یا احیای حاکمیت نیست، بلکه رقابتی است بر سر اشغالگری مدرن، تقسیم حوزه‌های نفوذ، و تثبیت قدرت به شیوه‌ای که از لحاظ حقوقی غیررسمی، اما از نظر میدانی قطعی و محکم است.