روز پنج‌شنبه‌ای که گذشت، پس از آنکه چندین رسانه غربی اعلام کردند، سیستم پدافندی رژیم صهیونیستی با کمبود موشک مواجه شده، و فقط برای چند روز می‌تواند در برابر موشک‌های نقطه‌زن و قدرتمند ایران دوام بیاورد، زمزمه‌ها از سوی دشمن مبنی‌بر «لزوم حل مشکل با مذاکرات» بالا گرفت. حتی رسانه‌های عبری اعلام کردند که، دولت نتانیاهو با مذاکره مخالفت نیست. خبرهای بعدی نشان می‌داد، آمریکا- و صد‌البته برخی کشورهای دیگر- که تصور نمی‌کردند ایران پس از آن غافلگیری اولیه با قدرت بلند شود، تمام تلاش و ظرفیت خود را برای رساندن مهمات به سرزمین‌های اشغالی آغاز کرده‌اند. مثلاً روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز نوشت، آمریکا حداقل دو سیستم دفاعی اضافی در اختیار اسرائیل قرار داده است که برخی از آنها از کشتی‌های مستقر در دریای مدیترانه شلیک می‌شوند. پس از آن خبرهای دیگری آمد که نشان می‌‎داد، هواپیماهی باری آمریکا در فرودگاه بن‌گوریون نشسته‌اند. با توجه به اینکه، سقف و کف خواسته صهیونیست‌ها از ایران در این مذاکرات رسماً اعلام شده، آیا باید وارد مذاکره شد؟ 
نظر ما درباره مذاکره مشخص است. ما معتقدیم مذاکره یک «تله» است چرا‌که مشکل دشمن اصلاً توانایی هسته‌ای ایران نیست. مشکل دشمن این است که یک کشور مستقل و اسلامی بتواند بدون وابستگی به غرب، به چنین جایگاه رفیعی در حوزه‌های مختلف برسد. آنها از «ایرانِ قویِ مستقل» می‌ترسند چرا‌که چنین کشوری می‌تواند الگویی بی‌نظیر برای بسیاری از کشورهای اسلامی باشد. اینکه چه محاسباتی باعث شده برخی در ایران اعلام کنند، مخالف مذاکره نیستیم را نمی‌دانیم فقط از این طیف می‌خواهیم: فراموش نکنند که، از ذخایر تسلیحاتی دشمن به‌ویژه پدافندشان، فقط اندکی باقی‌مانده و آنها از فرصت مذاکره و آتش‌بس می‌توانند برای تسلیح مجدد خود بهره‌برداری کرده، دوباره غافلگیرمان نمایند.
فراموش نکنند موضوع مذاکره با اروپا برای آتش‌بس با صهیونیست‌ها، می‌تواند فرصتی برای تنفس صهیونیست‌ها باشد و اینکه، نیروهای مسلح کشورمان با حمایت‌های بی‌نظیر مردمی و دعاهای مسلمانان جهان، توانستند طی کمتر از یک روز ورق را به نفع خود برگردانند و نفس دشمن را بگیرند.
فراموش نکنند، سید حسن نصرالله را پس از توافق آتش‌بس به شهادت رساندند.
فراموش نکنند که، حملات شبانه‌روزی رژیم اسرائیل به لبنان در حالی صورت می‌گیرد که بین لبنان و رژیم صهیونیستی توافق آتش‌بس امضا‌شده آن هم با تضمین همین کشورهایی که با آنها وارد مذاکره می‌شوند!
و بالاخره فراموش نکنند که نیروهای مسلح کشورمان با لطف خدای بزرگ است که توانستند نفس صهیونیست‌ها را بگیرند و این رژیم و متحدان غربی‌اش می‌توانند از آتش‌بس به عنوان فرصتی برای تنفس استفاده کنند!
ممکن است بپرسید، «راه‌حل چیست؟» از آنجایی که تهِ خواسته دشمن از مذاکره یا ادامه جنگ، «تحقیر و نابودی ایران» از طریق «خلع‌سلاح» آن‌هم «وسط یک جنگ سرنوشت‌ساز است» مذاکره منتفی است. اما چنانچه اصرار به مذاکره هست، راه‌حل ما «ادامه حملات در طول مذاکره تا رسیدن به نتیجه مطلوب» است و نتیجه مطلوب نیز چیزی نیست جز، تسلیم‌شدن دشمن!