محسن علینقیان 
یکم- الیوم خبر می‎رسد زرد موی رسوای دو عالم که پایش در افتضاح «جفری اپستین گیت» گیر است و پدوفیلی نهان دارد و احتمال می‌رود ایلان ماسک من‌باب همین قضیه از او طلاق گرفته باشد، در توهمی دن‎کیشوت‎وار، خود را آجودان عالم فرض کرده که ظرف دو هفته هم جنگ اوکراین را می‎خواباند هم بین ایران و صهاینه صیغه صلح جاری می‌سازد. بعید نیست فردا که از خواب آشفته خود بیدار شد تایوان را به چین ببخشد و کشمیر را به هند؛ لیکن به نظر می‎رسد به ویژه بعد از ریاست دومش، کیل زهرماری شبانه از دستش خارج شده، یوماً و لیلاً اوردوز می‌نماید. 
متوهم مذکور که دستش اقلاً به خون 5000 فلسطینی 
و 1000 ایرانی آلوده است گمان می‌برد دنیا بی‌صاحب است و هر آنچه شب در خواب دید، صبح می‌تواند آن را محقق کند. لیکن اگر خوب تاریخ خوانده بود نیک می‎دانست ناپلئون بناپارت -که او هم از قضا کله‎زرد بود و این هر دو نسبشان تحت ایده تکاملی داروین به شتر سرخ موی صفین می‎رسد ولی هوش هیجانی ناپلئون صد مقابل این جلبک کودن بود- هم بالاخره بعد از شکست واترلو، ذلیلانه در تبعید قالب تهی کرد و عاقبت جهان‎گشایی را به رأی‎العین درک نمود. رضا قلدر میرپنج که گفتن ندارد.
دویم - اگر مقر نظامی عدیده آسیب ندیده، پس لابد آن سیاهی‎ها در نقشه افتر اتک، فضله شتر صحاری است که از آنجا رد می‎شده و اکنون با خرمگسان کاور شده است. در ذهن پریشان دونالد مذکور، هر چیزی امکان وقوع دارد. عدیده عدیده مث تو هیچ کس ندیده ندیده.(با اندکی تصرف)
سیوم- ارباب جراید رفرمیست عنایت کنند اگر دوباره جنگ شد از یکسو وظایف ذاتی و ملی میهنی خود را فراموش نکرده، به پوشش کامل جنایات دشمن بسنده کنند که یقیناً حقوق بشر اقتضا می‌کند از هم‌میهنان غافل نشوند و از آن سو اخبار له‎شدن دشمن زبون را حتی‎الامکان در صفحات لایی، بین آگهی‎ها و با فونت 2 کار کنند که خدای نکرده صدای فتح و ظفر به گوش مردم نرسد. فعلا زیاده عرضی نیست.