فرصت جنگ
۱۴۰۴/۰۳/۲۸
صدا، صدای یک دختر کم سن و سال است و تصویر، تصویر موشک‌های شلیک شده از ایران در آسمان اراضی اشغالی فلسطین. دخترک از اعماق قلبش فریاد می‌زند: «اللّهُمّ سَدِّد رَمیَهُم»(خدایا موشک‌هایشان را به هدف برسان) نه یک بار که چندین مرتبه و هر بار بلندتر از دفعه قبل؛ تا زمانی که بغض گلویش را می‌فشارد، راه کلمات را می‌بندد و او دیگر با بغض و‌گریه فقط فریاد می‌زند «الله‌اکبر». این دختر یکی از اهالی مظلوم و رنج‌دیده غزه بود که دومین شب حملات ایران به رژیم صهیونیستی را از آسمان مشاهده می‌کرد؛ این بار او برخلاف همیشه موشک‌هایی را در آسمان می‌دید که قرار نبود در خاک غزه فرود آیند. نه فقط او که تمام مردم غزه حس و حالی شبیه به او داشتند. رسانه «غزه الآن» که از داخل نوار غزه و توسط ساکنان آنجا اداره می‌شود در اولین شب حملات ایران، یک پیام به زبان فارسی منتشر کرد: «والله یا ایران و ای مردم ایران، و ای یمن و ای مردم یمن، ما در غزه از خوشحالی اشک می‌ریزیم، پس از دو سال درد و ظلم و نسل‌کشی و گرسنگی، گویی همه چیز را فراموش کرده‌ایم. ضربات شما زخم‌های ما را درمان کرد، و موشک‌هایتان انتقام خون ما و خون خودتان را گرفت. پایان صهیونیست‌ها نزدیک شده است.»
کمی آن طرف‌تر در لبنان جماعتی مشغول شادی در یک جشن عروسی بودند که شادی بزرگ‌تری را در آسمان مشاهده کردند؛ رد نور موشک‌های ایران که به مقصد اراضی اشغالی در حرکت بود. آن نور، نور امیدشان شد؛ جشن خودشان را فراموش کردند و با خواندن یک سرود حماسی متعلق به حزب‌الله لبنان به شادی پرداختند. حال و هوای ملت‌های منطقه تقریبا همین است. شب دوم حملات ایران به اسرائیل، در عراق مردم در یکی از کافه‌های محبوب بغداد جمع شده بودند، جمعیت تا وسط خیابان هم می‌رسید و چشم‌ها خیره شده بود به تلویزیونی که پخش زنده شبکه الجزیره عربی از حملات موشکی ایران به تل‌آویو را نشان می‌داد. با هر اصابت شوق و هیجان اوج می‌گرفت؛ دست می‌زدند و پای می‌کوبیدند.
فرسنگ‌ها آن طرف‌تر در ریودوژانیرو برزیل، روبرتو پیاتزا سرمربی تیم ملی والیبال ایران برای تماشای بازی برزیل-اوکراین روی سکوهای ورزشگاه ماراکانازینیو نشسته بود که یک نفر روی شانه‌اش زد. او یکی از هواداران تیم ملی والیبال برزیل بود و دست‌نوشته‌ای روی یک تکه دستمال کاغذی را به سرمربی تیم ایران داد. روی دستمال نوشته بود: «ما برای صلح دعا می‌کنیم. خدا شما را حفظ کند. برزیل در کنار ایران است.» آن سوی کره زمین در ژاپن یک زن ژاپنی پس از تماشای اخبار شبکه ان‌اچ‌کی(NHK) ژاپن و دیدن خسارات و تلفات وارد شده به صهیونیست‌ها در حمله ایران، به جای اینکه به همدردی با صهیونیست‌ها بپردازد با دوست ایرانی‌اش این‌طور درد دل کرد: «دو سال است هر روز صبح که بیدار می‌شوم، اخبار مردم وحشت‌زده غزه را نشان می‌دهد که دنبال اجساد عزیزان‌شان می‌گردند. راستش بدم نمی‌آید دو ماهی هم اینها را در آن وضعیت ببینم تا بفهمند که چه بلایی سر مردم مظلوم آوردند!»
می‌شود این روایت را با مشاهداتی دیگر از مصر، ترکیه، اسپانیا، کانادا، آمریکا و... ادامه داد. پویش‌هایی که توسط کاربران در برخی شبکه‌های اجتماعی و در سطح جهان برای تشکر از ایران به راه افتاده است نیز می‌تواند تکمیل‌کننده این مشاهدات باشد. واقعیت این است که ایران در مسیر خود علی‌رغم همه نابرابری‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی از پشتیبانی قدرتمند افکار عمومی جهان بهره می‌برد. این سرمایه بی‌نظیر شاید بیشتر از زرادخانه‌های موشکی ما ارزشمند باشد. سرمایه‌ای که رژیم صهیونیستی با وجود هزینه‌های هنگفت و هماهنگی سکوهای رسانه‌ای و تبلیغاتی هیچ بهره‌ای از آن ندارد. «هیچ‌کس برای اسرائیل دل نمی‌سوزاند» این پیام یک کاربر آمریکایی در تشویق ایران برای ادامه حملات بود. رژیم صهیونیستی با محاسبه غلط در حمله به کشورمان؛ جمهوری اسلامی ایران را در افکار عمومی بالا برد و به صدر نشاند. درست همان اشتباهی که آمریکا در حمله به یمن برای حمایت از اسرائیل مرتکب شد. آن زمان نشریه انگلیسی اکونومیست با انتقاد از این اقدام آمریکا و انگلستان؛ آن را به نفع یمن ارزیابی کرد و نوشت: «تقابل با غرب، مزایای متعددی برای دولت یمن به همراه دارد زیرا اقدام آن در محاصره اسرائیل تحسین جهان عرب را به همراه داشت و احساسات طرفداران فلسطین را برانگیخت، آن هم در زمانی که اغلب حکام عربی به تماشای جنگ غزه نشسته‌اند. در چنین فضائی حملات ائتلاف آمریکایی علیه یمن در سایه تشدید خصومت علیه واشنگتن به دلیل حمایت از اسرائیل، محبوبیت انصارالله را افزایش خواهد داد.»
ما اکنون به لطف خدا و به برکت انقلاب خمینی(ره) و هدایت‌های ملکوتی رهبر معظم انقلاب در درست‌ترین نقطه تاریخ، در مقابل شر مطلق و منفورترین رژیم حکومتی جهان ایستاده‌ایم. موقعیتی فوق‌العاده که در صورت بهره‌گیری مناسب از آن می‌توانیم جایگاه جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت را در جهان به صورتی چشمگیر ارتقا دهیم. جنگ تحمیل شده بر ما با همه هزینه‌هایش، موقعیت هراس از سقوط در دره را پیش چشم ما نگذاشته بلکه چشم‌اندازی روشن از صعود به قله است. سربازان جنگ روانی دشمن در داخل و خارج اما می‌کوشند سختی صعود به این قله را، رنج سقوط از دره جا بزنند.
مکر و حیله خدا همیشه همین‌طور بوده است. روزی که فرعون ساحران مورد اعتمادش را برای غلبه بر موسی(ع) به میدان فرستاد فکرش را هم نمی‌کرد آن ساحران به مؤثرترین مبلغان موسی(ع) و خدای موسی(ع) تبدیل شوند؛ همان‌طور که سران پَست رژیم صهیونیستی هم با حمله به ایران به ذهنشان نرسید، پنجره‌ای بزرگ و فرصتی بی‌نظیر برای گسترش و معرفی ایده و منطق جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان فراهم کرده‌اند.
این همان فرصتی است که مشابه آن را 8 سال دفاع مقدس برای ما ایجاد کرد و امام خمینی(ره) 3 اسفند 1367 در وصف آن نوشتند: «هر روز ما در جنگ بركتى داشتهايم كه در همه صحنهها از آن بهره جستهايم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نمودهايم... ما در جنگ حس برادرى و وطن دوستى را در نهاد يكايك مردمان بارور كرديم، ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان داديم كه عليه تمامى قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها ساليان سال مىتوان مبارزه كرد، جنگ ما كمك به افغانستان را به دنبال داشت، جنگ ما فتح فلسطين را به دنبال خواهد داشت... و از همه اينها مهم‌تر استمرار روح اسلام انقلابى در پرتو جنگ تحقق يافت.»
جنایتکاران صهیونیست در خیال احمقانه‌شان، خود را «قوم برگزیده» می‌دانند اما «قوم برگزیده» قومی است که مجرای اراده حق برای مبارزه با شرّ و باطل قرار گرفته است و طولی نخواهد کشید که با به خاک مالیدن پوزه آنها، شور و شادی را به قلب مظلومین و آزادی‌خواهان جهان می‌نشاند... ربّنا! لا تَستَبدِل بِنا غَیرَنا (پروردگار ما! قومی دیگر را
جایگزین ما مکن)
سیدمحمدعماد اعرابی